Dünya her gün sayısız teknolojik araçlar ve fırsatlar sunan yeni bir çağa adım atmıştır. Yapay zekâ ile donatılmış robotlar ve farklı teknolojik sistemler, gündelik hayatımızda her geçen gün daha fazla karşımıza çıkmaktadır. Büyük bilişim şirketleri teknolojiye ve özellikle de robotbilimine daha önce hiç olmadığı kadar yatırım yapmaktadır. Kendi varlığının bilincine sahip olan robotlar, bizim hayal gücümüzün ürünü veya bilim kurgu ögesi olmaktan çıkarak bu büyük teknoloji şirketlerinin gelecek hedefleri arasına girmiştir.

Yeni teknoloji çağı ile birlikte robotbilimi ve gitgide daha zeki hale gelen yapay zekâ türlerinin gelişimi de hız kazanmış, insanlar her gün sayısız yapay zekâ örnekleri ile karşılaşmaya başlamıştır. Yakın gelecekte bu tür robotların kullanımı daha da artacaktır. Robotlar, emek sektörü, hizmet sınıfı, askeri ve güvenlik, araştırma ve eğitim, eğlence, tıp ve sağlık, kişisel bakım, ev içinde hasta, yaşlı ve çocuk bakımında ve diğer alanlarda toplumun geniş yelpazesindeki yerini almıştır. Robot kullanımının işgücü, zaman ve masraftan kurtarıcı yönü kuşkusuz olmakla birlikte beraberinde hukuki problemler de gündeme gelecektir. Zira yaşanan tüm hızlı gelişmelere rağmen, bu durumun ortaya çıkarabileceği sosyal, etik ve hukuksal sorunlara dair yeterli düzenlemeler bulunmamaktadır. Özellikle robotların fiillerinin sonuçlarından sorumluluğu ile mahremiyetin ve güvenliğin korunması konularında, fikri mülkiyet hakları bakımından ve etik açıdan robotlar ile ilgili sorunlar çıkabilecektir.

Robotun insana özgü birtakım özellikleri taşımaması suç işlemesini kolaylaştırabilir. Örneğin hırsızlık suçu bakımından robotun parmak izi bırakmaması, termal kameralardan gizlenebilmesi, özel hayatın gizliliğinin ihlalinde görüntü kaydedebilen bir robotun kaydettiği videoları internet üzerinden anında yayınlayabilmesi veya buluta gönderebilmesi suç işlemesini kolaylaştıran faktörler arasında sayılabilir. Bu nedenle hukuki düzenlemelerde teknik konular da dikkate alınmalıdır. Örneğin: Türk Ceza Kanunu’ndaki suçların ve özellikle bilişim suçlarının robotlar tarafından veya robotlar aracılığıyla işlenmesi mümkündür. Robotun uzaktan zararlı yazılımlar gönderilmek suretiyle sahibinin haberi dahi olmadan kötü niyetli kişilerce zarar vermek üzere kullanılması da ihtimal dâhilindedir. Robotun yönetimini ele geçiren kötü niyetli kişilere ulaşılamaması ya da sahibinin kusurunun olmaması söz konusu olabilir.

Tüm bunlara ilaveten artık arama motorlarının, çevrimiçi alışveriş portallarının, her cihazın internete ve dolayısıyla birbirine bağlanması olarak tanımlanan nesnelerin internetinin, üç boyutlu yazıcıların, sürücüsüz araçların, hatta bunların karıştığı kazaların, akıllı evlerin ve ofislerin, artırılmış gerçeklik uygulamalarının, chatbotların, kişisel dijital asistanların ve robot cerrahların olduğu bir dünyada yaşamaktayız ve bu liste günden güne artmakta. Ancak hukuk kurallarımız bu yeni teknolojik çağa ne ölçüde adaptedir? Hukuk sistemimiz yapay zekâya ne kadar hazırdır? Hukuki açıdan tartışılması gereken asıl mesele ve bu çalışmanın ana argümanı da bu soru ekseninde toplanmaktadır.

Yapay zekânın günlük yaşama her geçen gün daha fazla katılması, bilim kurgu filmlerine konu risklerle beraber gelişmeye devam edecek bir süreçtir. Aksini beklemek insanın fıtratına aykırı olacaktır, ancak insan fıtratı bu gelişmenin de sınırını hukukla çizecektir.